wygasamy

wtorek.. znowu pada deszcz. znowu nie chcialo mi sie wracac do swiata. potrzebuje zmian. wydarzen. wrazen. zabija mnie ta monotonia. chociaz niby az tyle sie dzieje. tylko tyle. tylko tyle mnie a w dodatku coraz mniej.

idziemy. ulice powoli dogasaja.
wieczorny pomruk miasta sennie
przelewa sie

pomiedzy nami

niby 10 centymetrow
a wydaje sie
o setki lat wiecej.