r. mial racje, na glodzie nic kurwa sensownego...

chyba pierwszy raz od dawien dawna zaczyna wracac do mnie swiadomosc, ze mam wlasna wole. swiadomosc, ze wszystko (no moze nie wszystko, ale wieksza porcja) z tego co dzieje sie w moim zyciu, moge zmienic. ja. ja moge to zrobic.to jednak rozwinelo calkiem inny watek myslowy. a mianowicie: kiedy ja te swiadomosc zatracilam. kiedy tak znijaczalam? cofajac sie jeszcze do pl, przeciez tyle bylo zawsze we mnie zycia, energii, pomyslow, buntu, a przede wszytkim tej wewnetrznej motywacji. wiec w sumie chyba poczatkiem konca byly poczatki tutaj, problemy w szkole, w domu. rezygnacja z siebie dawala szanse na wtopienie sie w otoczenie. a wtedy chyba na tym wlasnie najbardziej mi zalezalo. chcialam byc nie zauwazalna. a potem w calym tym rozpierdolu zapomnialam o sobie. zapomnialam, ze pomimo wszystko, nawet jezeli czasem wydarzenia nie pozostawiaja zadnej opcji zmian, czasem jednak, czasem te zmiany sa mozliwe. wiec..  nie wiem o co mi chodzi. ide cos zjesc.

*co?! taki czy siaki, glod to glod, nei? ;>