telenowelomelodramat /język jest do zabawy/

wyjezdzam. 

bede za nim tesknic.

tesknilam za nim dlugo. potem go spotkalam. doroslego, obcego mezczyzne do ktorego mowilam ‘tato’. i nie wiadomo kiedy, a wiedzac dokladnie, bo majac bez dziesieciu dni lat 30, sie mi ocknelo; bede za nim tesknic. za tym doroslym, wcale juz nie obcym mezczyzna, do ktorego mowie tato.

 boje sie, ze bede bala sie palic. tam. u naswas w polsce. jak tam jest?

ty jestes taka troche bitch.

wiesz co, nie wiesz. i ja tez nie.

https://www.youtube.com/watch?v=_PF81EAeeoU&feature=player_embedded

(szlam tu  z czyms zgola innym ale po drodze rozproszyl mnie fakt, ze) rozpoznaje etapy mojego zycia po haslach w necie. wlasnie znowu na niesprawnym wstecznym lecialam w czasie probujac sobie przypomniec w ktorej tu epoce przyszlam. ten blog ma korzenie w prehistori, na ktorej dzisiaj jakos stoi. 

(ii)

przyjedź.

wwywalczylam od comcastu 50 dych na miesiac

swiat powinen o tym wiedziec. 

t e g o uczucia. wrażenia zupełnej nierealności

oh ah i o boże, to nie może być naprawdę

im więcej wiem, tym mniej się odzywam.